Samen voor een veiliger verkeer
Het is 1 september. Duizenden leerlingen zijn vanmorgen te voet, met de step, fiets, bus of met de auto naar school vertrokken. Dankzij de zomervakantie was het de afgelopen weken rustiger op de weg: vanaf vandaag gaat dat onherroepelijk weer veranderen. We stellen ook vast dat steeds meer mensen de weg richting hun werkplek buitenshuis weer vinden. Het is een feit: het verkeer wordt de komende tijd weer drukker. Veel drukker.
Deze eerste zo goed als ‘normale’ schooldag sinds de corona-periode, is er dus eentje om alert zijn. Die waakzaamheid, die geldt echter niet alleen voor vandaag: er is nog een grote slag te slaan als het gaat om de verkeersveiligheid in België. In 2019 vielen er bij verkeersongevallen maar liefst 631 doden en raakten 3625 personen zwaargewond. Zelfs in het atypische jaar 2020 raakten er alsnog 1510 kinderen die op weg naar of terug van school kwamen, gewond in een verkeersongeval. De dodentol op onze wegen is te hoog en we zijn nog ver verwijderd van de Europese doelstelling om het aantal verkeersdoden tegen 2030 te halveren.
Het debat rond verkeersveiligheid moet voor mij dan ook hoog op de politieke agenda staan. En in dit debat is de expertise van belangengroepen zoals Vias, Gracq, de Fietsersbond, Touring, VAB en Critical Mass Antwerpen voor mij cruciaal. Het doel van het debat is het op verschillende manieren sensibiliseren van alle weggebruikers, dus de fietsers, de voetgangers en de automobilisten. Omdat de fiets de afgelopen jaren zeer populair is geworden - een belangrijk middel in de strijd tegen de klimaatverandering -, krijgt dit vervoersmiddel extra aandacht. Enkele mogelijke maatregelen die ik met alle partners zeker wil bespreken, zijn bijvoorbeeld de verplichting van een helm en fluovestjes voor kinderen onder de twaalf jaar en de verlaging van de BTW op de fietshelm. Het is voor mij ook logisch dat bij de aankoop van een nieuwe fiets de helm is inbegrepen, zoals vandaag ook al het geval is voor de fietsverlichting en de fluorescerende tekens.
Het is van het grootste belang dat we hier allemaal onze schouders onderzetten. Ik denk dat we de voorbije maanden hebben getoond dat dat samenwerken op veel vlakken lukt. Van de coronacrisis en de watersnood tot het veilig evacueren van mensen uit Afghanistan. Als we op diezelfde constructieve manier samenwerken op het vlak van verkeersveiligheid, dan moeten we toch een verschil gaan maken.
En dat moet. Want elke verkeersdode is er één te veel.
