Twee jaar minister: time flies

Vandaag twee jaar geleden begon ik aan mijn rit als minister van Binnenlandse Zaken, Institutionele Hervormingen en Democratische Vernieuwing. Vol goede moed startte ik aan deze heel grote uitdaging. Dat het niet altijd vanzelf gaat, moge duidelijk zijn. Toch sta ik, vele boeiende gesprekken en ontmoetingen, parlementaire vragen, werkbezoeken, vergaderingen en vijf nationale crisissen later, nog elke dag op met het gevoel dat ik verder mee wil bouwen aan de toekomst van dit land.

Sinds ik de eed aflegde als minister pakten we heel wat zaken aan: van het individueel betogingsverbod, het online platform over de toekomst van ons land en het actieplan om voetbalwedstrijden veiliger te maken, tot het sectoraal akkoord voor de politie en de plannen voor een toekomstbestendige brandweer. We bevestigden veiligheid als topprioriteit door €310 miljoen extra te voorzien in de politie, en deze legislatuur jaarlijks 1.600 extra inspecteurs aan te werven. Er waren ook grote uitdagingen, zoals het beheersen van de coronacrisis, de overstromingen, de opvang van personen op de vlucht uit Afghanistan en Oekraïne en de escalatie van de georganiseerde drugscriminaliteit. Ik kan u verzekeren dat ik elke uitdaging vol overtuiging en met beide handen aanpak, en dat zal blijven doen. En daarnaast zetten we uiteraard ook de lijnen uit voor een toekomstbestendige organisatie voor politie, brandweer en de civiele bescherming.

Als minister blijf ik me de komende periode uiteraard voor meer dan honderd procent inzetten. Er ligt nog veel werk op de plank, waar ik graag mijn schouders onder zet. De ambities zijn groot. Terecht. Zo willen we met de wet bestuurlijke handhaving de lokale besturen zo snel mogelijk meer slagkracht geven in de strijd tegen de georganiseerde criminaliteit, willen we het politieonderwijs hervormen en de organisatie van de politiezones en de civiele hulpverlening optimaliseren. Maar ook ons land en de inwoners meer weerbaar maken in tijden van crisis.

In union there is strength! Dank aan alle medewerkers binnen de diensten, de kabinetsmedewerkers, de parlementsleden, alle vrijwilligers en mee-denkers, de collega’s in de regering, … en natuurlijk ook alle geëngageerde mensen op het terrein, om elke dag opnieuw samen stenen proberen te verleggen. Dank aan iedereen die bijdroeg aan een blijvende dialoog en constructieve samenwerking.

Het is niet met schreeuwerige koppen of spectaculaire boutades dat we de wereld gaan veranderen. We moeten samen zoeken naar gedragen oplossingen. The best is yet to come!

Ik ben alvast klaar voor het volgend jaar!

Van harte,

Annelies