Eén jaar minister: de rit van mijn leven
Op 30 september 2020 was ik nog advocate, een dag later was ik minister. Dat het een rollercoaster was.
Iets meer dan een jaar geleden werd ik gevraagd voor de post van Minister van Binnenlandse Zaken, Institutionele Hervormingen en Democratische Vernieuwing. Een eer. Ik ben van jongs af aan politiek geëngageerd en heb altijd de drive gehad om op wat voor manier dan ook mijn steentje bij te dragen aan een betere wereld. Op het moment dat ik de unieke kans kreeg om dat op hoog, bepalend niveau te gaan doen, kwam ‘nee’ zeggen niet eens in me op. Het was nu of nooit.
Precies een jaar geleden, op 1 oktober 2020, legde ik de eed af. Vervolgens kwam er ontzettend veel op me af. Ik leerde de wereld van de hulpverlening - de politie, de brandweer, de civiele bescherming, elke dag beter kennen, via dossiers en talloze zeer interessante werkbezoeken. Ik ben blij dat ik hier en daar al wat persoonlijke accenten heb kunnen leggen, met bijvoorbeeld de aandacht voor meer diversiteit bij de politie, de aandacht voor wederzijds respect en de aandacht voor jongeren in interventies. Er waren successen, zoals Operatie Sky en de pandemiewet. Er waren uitdagingen, zoals La Boum en het beheersen van de coronacrisis. Daarnaast kwamen er ook heel wat onverwachte crisissen op mij af. Er was helaas de zwaarste ramp in jaren: die van de watersnood. Verder maakten de grote heidebrand in Brecht en de brand in het appartementsgebouw in Anderlecht grote indruk op mij. De corona-crisis drukte een zware stempel op het dagelijks beleid. Elke beslissing die het Overlegcomité nam, moest een wettelijke grondslag krijgen zodat mensen op de naleving van deze maatregelen konden worden aangesproken.
Dank aan de collega’s in de regering, de vele experten, de inzet van de getalenteerde en geëngageerde mensen op het terrein en uiteraard ook mijn medewerkers en partij. Politiek is ploegsport.
Vanaf nu is er hopelijk meer tijd voor minstens zo belangrijke zaken. Het sensibiliseren rond verkeersveiligheid bijvoorbeeld, en het versterken van het vertrouwen van jongeren ten aanzien van politie (en vice versa). Maar ook het inzetten van de democratische vernieuwing, het verder voorbereiden van de volgende staatshervorming, het maken van nieuwe preventie- en veiligheidsplannen voor steden en gemeenten en het aantrekkelijker maken van een job bij de politie.
Ik ben er alleszins klaar voor.
Dank voor uw steun.
