Je bent jong
Je bent jong. Je leven ligt voor je, de wereld aan je voeten. Je snakt naar vrijheid. Je wil naar buiten. Spontaan met vrienden afspreken. Feestjes vieren. Verliefd worden. Knuffels geven zonder mondmasker. Je wil vooral niks meer moeten en alles weer mogen. Je hebt het gehad met al die maatregelen. Met de zoveelste ‘we zijn er bijna’. De zoveelste ‘hou nog even vol’. Ik snap dat volkomen. Het heeft lang genoeg geduurd.
Ik snap dat het oneerlijk voelt. Ik snap ook dat je het steeds moeilijker vindt om me te geloven als ik zeg dat deze situatie binnenkort achter ons ligt. Als er een knop bestond die alles in één klap zou oplossen, dan had ik die uiteraard een tijd geleden al ingedrukt. Was het maar zo.
Ik kan alleen maar benadrukken dat dat einde écht in zicht is. Daarom wil ik nog één keer een beroep doen op je uithoudingsvermogen. Je flexibiliteit. Je loyaliteit. Ik wil je vragen om nog één keer je rug te rechten en je schouders eronder te zetten. Om te laten zien waarom jij met recht de toekomst bent.
Ik wil je ook de mogelijkheid geven om die laatste weken voorbij te laten vliegen. Verzin iets waardoor de laatste loodjes minder wegen. Wees creatief en motiveer elkaar. Bedenk een challenge en deel die challenge - en laat ons vooral weten hoe we kunnen helpen.
Voor nu: op naar die eindsprint. Op naar een zorgeloze toekomst. Voor iedereen, maar vooral voor jou.
