Herdenkingsplechtigheid voor overleden politiepersoneel
Derde Herdenkingsplechtigheid voor de GPI-personeelsleden die tijdens de dienst en door het feit van de dienst overleden zijn
Van de Braziliaanse schrijver Paulo Coelho onthield ik volgende uitspraak: “Tranen zijn woorden die moeten stromen”.
Want een herdenking en stilstaan bij het overlijden van een dierbare, is toegeven dat je je partner, zoon of dochter, vader of moeder nog altijd mist.
Is opnieuw de boosheid over de onrechtvaardigheid van het lot voelen.
Is je opnieuw klein en onmachtig voelen, en daarom tranen kunnen laten stromen.
Mensen herdenken, alle eer brengen, is ook het moment waarop de film van het leven door je heen gaat; is die fijne herinneringen in gedachten herbeleven.
En ja, in die film van het leven komen ook de momenten naar boven waarop je de draad van het leven opnieuw opnam. Dat zijn sterke momenten. Dat zijn de momenten die we proberen opnieuw te vinden nadat tranen stroomden.
De politiemensen die we hier vandaag herdenken deden hun job! En onze gedachten gaan hier ook uit naar hun collega’s die in de uitvoering van hun opdracht gekwetst werden.
Met veel overtuiging en fierheid, ten dienste van de samenleving, gingen zij de straat op om de veiligheid waar zoveel mensen naar verlangen te garanderen.
Met respect voor die motivatie hebben wij vorige week in het Parlement aangegeven wat de essentie van onze opdracht, die ik samen met de politie deel, is: wij willen dat mensen zich vrij en zonder angst kunnen bewegen, dat mensen kunnen samen komen, anderen kunnen opzoeken of gewoon alleen zelfstandig van hun vrijheid kunnen genieten.
Daartoe is een veilige omgeving nodig.
En die veiligheid wordt ons verzekerd door alle mannen en vrouwen van de politie. We zullen hen daartoe versterken en beschermen.
Respect hiervoor. Dank u wel hiervoor.
