Het is vandaag vijf jaar geleden
Het is vandaag vijf jaar geleden dat we werden opgeschrikt door bruut geweld en aanslagen. Op 22 maart 2016 werden veel mensen slachtoffer van terrorisme in de luchthaven van Zaventem en de metro van Maalbeek.
Vandaag zijn mijn gedachten in het bijzonder bij de 32 dodelijke slachtoffers, hun vrienden en familie, en de honderden slachtoffers die fysiek en mentaal nog altijd de gevolgen dragen van het zinloze geweld. Maar ook bij de hulpverleners die niet alleen op 22 maart 2016, maar ook lange tijd daarna, in de moeilijkste omstandigheden het beste van zichzelf hebben gegeven.
Tijd heelt niet alle wonden. Dit verdriet went niet. Ik wil iedereen vandaag dan ook op het hart drukken dat we jullie niet vergeten, dat we jullie verdriet verder meedragen.
Hoewel we vandaag één van de donkerste dagen in de geschiedenis van ons land herdenken, hoop ik dat jullie, net als ik, kracht putten uit het hartverwarmende gevoel van verbondenheid en solidariteit. Het zijn doorslaggevende wapens tegen het polariserende effect van terroristische dreiging.
Wat de terroristen vooral willen, is verdeeldheid en angst zaaien. We zullen daar niet aan toegeven. Angst mag ons niet verlammen, en haat mag niet het nieuwe normaal worden.
Er is de afgelopen jaren hard gewerkt om de veiligheid in ons land te verbeteren. Als minister van Binnenlandse Zaken houd ik de strijd tegen terrorisme, extremisme en problematische radicalisering uiteraard hoog op de agenda. Wij blijven ons elke dag vastberaden inzetten om een maximale veiligheid te verzekeren.
Vandaag draait het echter om de slachtoffers. Zij getuigen al 5 jaar van een enorme wilskracht en doorzettingsvermogen. Karakteristieken waar wij allemaal een voorbeeld aan kunnen nemen.
De aanslagen van 22 maart 2016 hebben ons in ons hart geraakt. De wonden zijn nog niet geheeld. Ze herinneren ons blijvend aan dat we samen, zij aan zij, moeten strijden tegen geweld. Uit welke hoek dat ook komt.
